Όχι μόνο μειώθηκε στο μισό η ποινή φυλάκισης στην οποία καταδικάστηκε νεαρός Βρετανός που εργοδοτείται στον βρετανικό στρατό ως τεχνικός αεροσκαφών για σεξουαλικές πράξεις με παιδί, αλλά αναστάληκε η άμεση εκτέλεσή της.
Αυτό που διαφοροποίησε την απόφαση των τριών δικαστών του Εφετείου από το πρωτόδικο Δικαστήριο, ήταν ότι η παραπονούμενη παραπλάνησε τον εφεσείοντα για την πραγματική της ηλικία σε συνάρτηση με τη μικρή μεταξύ τους ηλικιακή διαφορά.
Τα αδικήματα διαπράχθηκαν το 2022 στην Πάφο και μετά από ακροαματική διαδικασία ο κατηγορούμενος Βρετανός κρίθηκε ένοχος σε σειρά κατηγοριών με πιο σοβαρή αυτήν της παράνομης συνουσίας, όπου του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τριών χρόνων. Κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων η ανήλικη ήταν ηλικίας 16 ετών και 5 μηνών και ο εφεσείων ηλικίας 20 ετών και 4 μηνών. Η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας ήταν 3 χρόνια και 11 μήνες.
Ο Βρετανός δεν αρνήθηκε κατά τη δίκη του ότι επεσυνέβησαν οι σεξουαλικές πράξεις που του αποδίδονταν, ωστόσο, υποστήριξε πως η παραπονούμενη του είχε αναφέρει ότι ήταν 17 ετών.
Το Εφετείο αφού απέρριψε την έφεση που αφορούσε την καταδίκη του κατηγορούμενου, στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα που έθεσε η υπεράσπιση, δηλαδή, της ύπαρξη ένοχης διάνοιας στις κατηγορίες για συμμετοχή σε σεξουαλικές πράξεις με παιδί κάτω από την ηλικία συναίνεσης στις οποίες καταδικάστηκε, το οποίο συναρτάται με τη θέση του περί αντισυνταγματικότητας του Άρθρου 18 του Νόμου. Πρόκειται, αναφέρει το Εφετείο, για καινοφανές νομικό ζήτημα. «Σε περίπτωση παραδοχής το εν λόγω ζήτημα δεν θα μπορούσε να εγερθεί. Δεν έχουμε εντοπίσει νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου με ανάλογα γεγονότα», σημειώνει στην απόφασή του.
Το άρθρο 18 του νόμου αναφέρει ότι δεν αποτελεί υπεράσπιση ότι ο κατηγορούμενος δεν γνώριζε ή δεν πίστευε, ότι το θύμα ήταν παιδί και δεν είχε φτάσει σε ηλικία συναίνεσης. Η συναίνεση παιδιού είτε είναι πραγματική είτε λόγω απειλής ή βίας, δεν αποτελεί υπεράσπιση.
Το θέμα παραπέμφθηκε από το Εφετείο στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο για γνωμοδότηση, το οποίο έκρινε ότι έπρεπε πρώτα να εξεταστεί ο έτερος λόγος έφεσης που αφορούσε παραβίαση του δικαιώματος ιδιωτικής ζωής που θα έκρινε και την ουσία της έφεσης.
Στην προκείμενη περίπτωση, σημειώνει το Εφετείο, δεν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με σεξουαλικές πράξεις με παιδί κάτω των 13 ετών αλλά με παιδί άνω των 13 και κάτω των 17 ετών. Το βασικό ερώτημα το οποίο τίθεται είναι κατά πόσο το Άρθρο 6(3) του Νόμου, το οποίο καθιστά αδίκημα αυστηρής ευθύνης τη συμμετοχή σε σεξουαλικές πράξεις με παιδί το οποίο δεν έχει φτάσει στην ηλικία συναίνεσης, παραβιάζει το δικαίωμα ιδιωτικής ζωής, αποτελώντας ρύθμιση δυσανάλογη προς την ανάγκη προστασίας των παιδιών από σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση. Το θέμα μάς έχει προβληματίσει ιδιαίτερα. Oι κίνδυνοι από τη δημιουργία αδικήματος αυστηρής ευθύνης εκφράζονται μέσα από τις παρατηρήσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Popov v. Αστυνομίας
Η υπό συζήτηση δημιουργία αδικήματος αυστηρής ευθύνης εξυπακούει ότι ενήλικα άτομα τα οποία δεν είχαν πρόθεση να συμμετέχουν σε σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά άνω των 13 και κάτω των 17 ετών, επειδή δεν γνώριζαν ή δεν πίστευαν ότι το παιδί βρισκόταν κάτω από την ηλικία συναίνεσης, θα υπόκεινται σε καταδίκη με όλα τα αρνητικά συνεπακόλουθα, σε περίπτωση που η ηλικιακή διαφορά με το παιδί είναι άνω των τριών ετών.
Μετά από τους πιο πάνω προβληματισμούς και λόγω των ιδιαίτερων περιστατικών της υπόθεσης και των μετριαστικών παραγόντων, το Εφετείο διαφοροποιήθηκε από την αρχική απόφαση του Κακουργιοδικείου Πάφου και αντικατέστησε την επιβληθείσα ποινή των 3 ετών φυλάκισης στην κατηγορία που αφορούσε παράνομη συνουσία με την παραπονούμενη σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών, ενώ μείωσε στο μισό και τις υπόλοιπες ποινές φυλάκισης για σεξουαλικές πράξεις.
Επίσης, ανέστειλε την ποινή φυλάκισης των τριών ετών για περίοδο τριών χρόνων, κυρίως γιατί η παραπονούμενη παραπλάνησε τον εφεσείοντα για την πραγματική της ηλικία σε συνάρτηση με τη μικρή μεταξύ τους ηλικιακή διαφορά. Παρότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν ενδείκνυται η αναστολή της ποινής φυλάκισης για τέτοιας φύσης αδικήματα λόγω της ανάγκης επιβολής αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, εντούτοις, τούτο δεν θέτει άκαμπτο κανόνα μη αναστολής σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις. Με κάθε σεβασμό θεωρούμε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν προσέδωσε τη δέουσα σημασία και προσοχή στους εν λόγω μετριαστικούς παράγοντες οι οποίοι δικαιολογούσαν υπό τις περιστάσεις την αναστολή των ποινών φυλάκισης.
Σεξουαλίκη αδικήματα με ανήλικη: Το Εφετείο ανέστεθλε φυλάκιση (philenews.com)
